Á tíma þegar allt
er flogið, orðið svart
þá hugsa ég um allt sem gæti gerst.
Ef tíminn mundi stöðvast
og allt liggur niður
þá bið ég og vona að eitthvað gerist.
En alltaf þegar ég er hér
loka augunum.
og sé allt hverfa,
hverfa hægt í burtu frá mér
og finn ég skuggann innra með,
og finn ég örlögin
hvísla að mér fljúgðu hátt
og vektu himininn.
Alltaf að leita
en ég finn enga von,
loka á allt sem er framundan.
alltaf á flótta frá því
sem ég þekki ekki,
opin augu
sjá of mikið fyrir einn.
Og ég hætti að finna fyrir mér
og heimurinn byrjar að snúast
í hringi í kringum mig.
og fallið kallar á mig
og fallið kemur nær
þá bíð ég að koma á móti mér
En alltaf þegar ég er hér
loka augunum.
og sé allt hverfa,
hverfa hægt í burtu frá mér
og finn ég skuggann innra með,
og finn ég örlögin
hvísla að mér fljúgðu hátt
og vektu himininn.
Alltaf að leita
en ég finn enga von,
loka á allt sem er framundan.
reyni að breyta því
sem ég þekki ekki,
því opin augu
sjá of mikið.
Svartafjöður, liftu mér upp
og leyfðu mér að sjá.
hvað verður um mig að lokum?
vængbrotin fell ég niður á jörðina.
og á endanum stend ég einn eftir.
|