Ég hafði enga ástæðu ég hafði enga afsökun fyrir þungu orðunum sem ég missti út úr mér. Andartakið staðnaði þögnin var svo þrúgandi ég reyndi að leita í augu þín en þau voru tóm. Hugsanirnar hringsnerust skynsemin var flogin burt ég heimsku mína harmaði nú var botninum náð. Ég orðum saman raðaði því tekið hafði ákvörðun að gefast upp í stríðinu áður en það hófst. Því ég hleyp stundum fram úr mínum hugsunum en hrasa á sprettinum og fell svo harkalega niður.
Switch to Russian 
