Οι λέξεις πια δεν εξηγούν την αλήθεια μου πολύ την αδικούν μα τώρα σπάω τη σιωπή για να πω ξανά πως σ’ αγαπώ πολύ. Και ούτε ξέρω εγώ γιατί σε τρόμαξα τι έχω κάνει που σ’ έχει κάνει να φεύγεις μακριά. Και πώς το άντεξες να ζεις σκοτώνοντας εμένα στα πόδια βάλτο αφού μπορείς όπως στο κάθε ψέμα. Αφού διψάς ζωή να πιεις σκοτώνοντας εμένα πιες σαν νερό αφού μπορείς του έρωτα το αίμα. Αλλιώς τα βλέπω όλα εγώ κι αλλιώς τα βλέπουνε τα μάτια σου τα δυο μα η αλήθεια είναι βαθειά κι αυτό που φαίνεται απλά μας απατά.