Μ' έκανες τυφλά να σ' αγαπήσω
κι έκανα το σφάλμα μου θάλασσα
για να σε περπατήσω
στρώθηκες στο θαύμα μου.
Έκανες μετά το βήμα πίσω
κι έκανα το άλμα μου.
Μ’ έκανες να υπάρχω μα δικούς σου όρους να ‘χω
έριξες σε βράχο την καρδιά σου για να μάθω
άσπρος ο αφρός σου κι είδα κάτι απ’ το δικό σου
πριν το μαύρο το βυθό.
Γιατί τα κάνεις πάντα θάλασσα γιατί
γιατί ό,τι αξίζει το αφήνεις να πνιγεί
ταξίδεψε με δίχως πόνο μια φορά
κοίτα με ρισκάρω μέσα σου άλλη μια βουτιά.
Μ' έκανες τυφλά να σ' αγαπήσω
κι έκανα το σφάλμα μου θάλασσα
για να σε περπατήσω
στρώθηκες στο θαύμα μου.
Έκανες μετά το βήμα πίσω
μέθυσα απ’ το τραύμα μου.
|